Hydranty wewnętrzne oraz nawodnione piony gaśnicze

Hydrant wewnętrzny oraz nawodnione piony gaśnicze są częścią zintegrowanego systemu instalacji wodnej na cele przeciwpożarowe. Przeznaczeniem tych urządzeń jest zwalczanie pożarów w zarodku. Na wyposażeniu hydrantu znajduje się wąż hydrantowy (płaskoskładany lub półsztywny), prądownica wodna, szybkootwieralny zawór hydrantowy, instrukcja obsługi.
Z kolei nawodniony pion gaśniczy to sieć instalacji wodnej, zakończonej zaworem hydrantowym, dzięki któremu ekipy ratownicze mogą skorzystać podczas pożarów w wysokich budynkach.

Hydranty zewnętrzne

Hydranty zewnętrzne znajdują się na instalacji wodociągowej zewnętrznej i stanowią strategiczny element dla Jednostek Ochrony Pożarowej podczas prowadzonych działań ratowniczo-gaśniczych. Dzięki nim możliwe jest prowadzenie działań gaśniczych bez potrzeby tworzenia instalacji przesyłu wody dalekiego przesyłu na miejsce akcji. Na sieci wodociągowej w miastach i wsiach stosuje się hydranty zewnętrzne nadziemne i podziemne o średnicy nominalnej DN80 oraz DN100. Jednakże, gdy wymagana wydajność gaśnicza przekracza 30 dm3/s (np. lotniska, zakłady petrochemiczne, zakłady chemiczne) stosuje się hydranty o średnicy nominalnej DN100, a nawet DN150.

Suche piony gaśnicze

Jest to instalacja, która nie posiada w sobie medium gaśniczego. Jednak staje się on użyteczny w momencie wtłoczenia wody bezpośrednio ze zbiornika pojazdu strażackiego przez nasadę instalacji. Stosowane w budynkach o wysokości przekraczającej 15m (średniowysokie), jednak nie przekraczające 55m. Instalacja dzisiaj nie jest już stosowana, jednak spotykana w starym budownictwie.